Վերլուծություն
Ես մի քանի անգամ կարդացի և հետո նոր հասկացե թե ինչի մասին էր գրված այս փոքրիկ պատմվածքում։ Ես հասկացա, որ տղան շատ հետաքրքրասեր մարդ էր, բայց ինչքան ժամանակ էր անցնում նրա մտքերը ավելի ու ավելի տարորինակ էին դառնում։ Նա սկզբում ուսումնասիրում էր գետակը հետո, հասկանալով թե գետակը ոնց է հոսում մեծանում փոքրանում և այլն։ Նա արդեն սկսեց մտածել ուրիշ բաների մասին, թե ինչքան բարձր է երկինքը, թե ինչքան լավ է բաց ոտքերով կպնել ավազին կամ հավես չէ։ Նա քիչ-քիչ մեծացնում էր իր աշխարհատեսությունը, իհարկե մեկ-մեկ տարորինակ տեսքով, բայց նա կարողանում էր հասկանալ, թե դա ոնց է տեղի ունենում։ Եվ նա շարունակում էր դրանով օգտվել նա ինքն իրեն հարց էր տալիս իսկ ավազը միտք ունի կամ մթություն, կամ գետը։ Մեր հերոսը ինքն իր հետ խոսելով ավելի շատ էր սկսում ասկանալ իրեն շրջապատող աշխաևհը։
ԱՐԵԳ ԱԲԳԱՐՅԱՆ 